اصطلاحات کاراته

انواع مشت:

سیکن                                                                   Seiken               

بند انگشتان اشاره و میانی برای ضربه به هدف استفاده میشود.مچ باید سفت و راست نگاه داشته شود و پشت دست و مشت خط راستی را تشکیل دهند.استفاده اصلی از آن در مشت ضربتی(تسوکی)است.همه قدرت بازو باید متمرکز شده و در یک خط راست به بند انگشتان منتقل شود.

اراکن                                                                    Uraken

قسمت پشت دست و بند انگشتان اشاره و میانی عمدتا برای ضربه (اوچی)استفاده می شوند. با استفاده از نیروی فنری آرنج ، ضربات به پهلو یا عمودی زده می شود.در این گونه موارد هدف صورت یا پهلوی حریف است.

کنتسویی                                                                Kentsui  

حمله به بدن به وسیله ی قسمت انتهایی مشت (قسمت انگشت کوچک دست)زده می شود.

اسامی دیگر این مشت شوتسویی یا دست چکشی و تتسویی یا چکش آهنی می باشد.

ایپون کن                                                             Ippon-ken

در حالی که انگشتان میانی ،حلقه و کوچک مانند وضعیت ضربه با قسمت جلوی مشت قرار می گیرند،بند انگشت میانی انگشت اشاره کشیده شده و شست به آن فشار می آورد.پل بینی،که نقطه ای درست در زیر بینی است و فضای بین دنده ها،هدف معمول این مشت است.

ناکاداکن                                                         Nakadaka-ken

این حرکت مانند ضربه با قسمت جلو مشت است اما مفصل میانی انگشت میانی کشیده شده و انگشتان اشاره و حلقه بر انگشت میانی فشار وارد می آورند.شست محکم روی انگشتان اشاره و میانی قرار می گیرد.هدف های اصلی ،پل بینی،نقطه زیر بینی و فاصله ی بین دنده هاست.

این مشت ناکاداکاایپون کن یا مشت با یک بند انگشت میانی نیز نامیده می شود.

هیراکن                                                                    Hiraken    

انگشتان تا جایی که نوک آنها به کف دست برسد،خم می شوند و شست محکم روی انگشت اشاره قرار میگیرد.از بند انگشتان برای حمله به ناحیه بین دنده ها یا نقطه ای در زیر بینی استفاده می شود.

انواع ایستادن:

  قسمت های پا:

دست:

دست باز: